皓白
词语解释
皓白[ hào bái ]
⒈ 雪白;洁白。
例须发皓白。
英white;
引证解释
⒈ 纯白;洁白貌。
引《淮南子·原道训》:“所谓天者,纯粹朴素,质直皓白,未始有与杂糅者也。”
《汉书·张良传》:“四人者从太子,年皆八十有餘,须眉皓白,衣冠甚伟。”
唐 元稹 《有鸟》诗之十三:“有鸟有鸟谓白鷴,雪毛皓白红觜殷。”
清 林则徐 《次韵答姚春木》:“时事艰如此,凭谁议海防?已成头皓白,遑问口雌黄。”
邹韬奋 《萍踪寄语》一〇六:“这院长是一位须发皓白、和蔼可亲的老者。”
国语辞典
皓白[ hào bái ]
⒈ 雪白、洁白。
引《史记·卷五五·留侯世家》:「四人从太子,年皆八十有余,须眉皓白,衣冠甚伟。」
《儒林外史·第七回》:「只见王惠须发皓白,走进门,一把拉著手。」
英语snow-white, spotless
法语blanc comme neige, impeccable
分字解释
※ "皓白"的意思解释、皓白是什么意思由查信息汉语词典查词提供。
相关词语
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- bái yī rén白衣人
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- bái yī jiǔ白衣酒
- bái dǎ白打
- bái qián白干
- bái mù ěr白木耳
- bái mǎ白马