白梅
词语解释
白梅[ bái méi ]
⒈ 白色梅花。
⒉ 经盐腌后晒干的梅子。可入药。
引证解释
⒈ 白色梅花。
引宋 苏轼 《自广陵召还》诗:“梦遶 吴 山却月廊,白梅卢橘觉犹香。”
《红楼梦》第五〇回:“白梅懒赋赋红梅,逞艷先迎醉眼开。”
⒉ 经盐腌后晒干的梅子。可入药。
引晋 葛洪 《抱朴子·金丹》:“金或太刚者,以猪膏煑之;或太柔者,以白梅煑之。”
北魏 贾思勰 《齐民要术·种梅杏》:“作白梅法:梅子酸核初成时,摘取;夜以盐汁渍之,昼则日曝。凡作十宿,十浸,十曝便成,调鼎和韲,所在多任也。”
《太平广记》卷四七引 南唐 沉汾 《续神仙传·宋玄白》:“手撮肉吃毕,即饮酒二斗,用一白梅。”
明 李时珍 《本草纲目·果一·梅》:“青者盐淹,曝乾为白梅。”
分字解释
※ "白梅"的意思解释、白梅是什么意思由查信息-在线查询专业必备工具汉语词典查词提供。
相关词语
- méi gān cài梅干菜
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- tán xiāng méi檀香梅
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- bái yī rén白衣人
- méi huā梅花
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- méi lǐ梅里
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- bái yī jiǔ白衣酒